Bu araştırmada ön lisans öğrencilerinin çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi ve çevrimiçi öğrenme sürecince ilişkin deneyimlerine yönelik öğrencilerin görüşlerinin alınması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırma, açımlayıcı sıralı desende yürütülmüştür. Araştırma 2019-2020 eğitim-öğretim yılı bahar yarıyılında Türkiye’de bulunan bir devlet üniversitesine bağlı dört farklı meslek yüksekokulunda öğrenim gören 447 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Çevrimiçi Öğrenme Hazırbulunuşluk Ölçeği” ve yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler ise Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi, betimsel istatistikler ve içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğrencilerin çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk düzeylerinin yüksek olduğu; sınıf düzeyine, cinsiyete ve yaşa göre anlamlı şekilde farklılaşmadığı ancak dijital araç kullanım yılına göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin çevrimiçi öğrenme sürecine ilişkin deneyimlerine göre de çoğu öğrencinin kendisini çevrimiçi öğrenme araçlarını kullanma yetkinlikleri/becerileri açısından etkin/bağımsız kullanıcılar olarak nitelemişlerdir. Bunun yanı sıra öğrenciler, öğrenme motivasyonu açısından süreçte çevrimiçi öğrenme ortamının motivasyonu düşürdüğünü ve bireysel öğrenme süreçlerini yönetebilme noktasında dikkat eksikliğinin en sık yaşanan sorun olduğunu belirtmişlerdir.

Covid-19, çevrimiçi öğrenme, hazırbulunuşluk, ön lisans.