Okul öncesi çocuklarının engelli olan akranlarına yönelik tutumları önemlidir. Çünkü okul öncesi dönemi/ yılları normal gelişim gösteren çocukların engelli olan çocuklarla birlikte eğitim görmeleri için ideal bir başlangıç noktası olarak düşünülebilir. Bu araştırmanın amacı, etkinliklere dayalı bir etkileşim programı ile normal gelişim gösteren okul öncesi çocuklarının engelli olan akranlarına yönelik sosyal kabullerinin artışını belirlemektir. Araştırma, Türkiye’nin bir şehrindeki anaokulunda öğrenim gören 24 normal gelişim gösteren çocuk ve 3 öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çocuklar (60-72 aylık) 5.8 yaşında ve çocukların %54’ü kız (n=13) ve %46’sı erkektir (n=11). Çalışmada katılımcılara kaynaştırma yaklaşımı doğrultusunda yedi haftalık bir sosyal etkileşim programı uygulanmıştır. Araştırmanın verileri, çocuklarla ve öğretmenlerle uygulama öncesinde ve sonunda yapılan yarı-yapılandırılmış görüşme formuyla elde edilmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmış ve betimsel istatistikler yapılmıştır. Araştırma sonuçları etkinliklere dayalı etkileşim programının, normal gelişim gösteren çocukların engelli olan akranlarına yönelik sosyal kabul düzeyinin artmasında olumlu bir etkisinin olduğunu ortaya çıkarmıştır. Uygulama öncesinde katılımcıların çoğunluğu engelli olan akranlarını acınacak ve üzüntü duyulacak kişiler olarak görmüştür. Oysaki, uygulama sonrasındaki görüşlere bakıldığında ise, normal gelişim gösteren çocukların büyük bir çoğunluğu engelli olan çocukları yardım edilecek, iletişim kurulacak ve empati duyulacak kişiler olarak görmüştür. Ayrıca uygulanan programın engelli olan çocuklara da çeşitli faydalarının olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar alanyazın ve uygulamalar açısından tartışılmıştır.

Sosyal kabul, engelli olan çocuklar, normal gelişim gösteren çocuklar, okul öncesi çocukları