The aim of the study is to determine the effect of time management on personal growth initiatives of students at the faculty of sports sciences. The sample of the study consists of 103 (48.6%) female and 109 (54.4%) male students who are enrolled in the sports sciences faculty of a public university in the academic year 2020-2021. The "Personal Information Form", "Time Management Scale" and "Personal Growth Initiative-II Scale" were used in the study. İn addition, the correlational survey model was used in this study. Pearson Product Moment Correlation Coefficient (r) was used to determine the relationship between variables. The variables of time management and personal growth were subjected to linear regression analysis. In addition, descriptive data, as well as the T-Test was used. Considering the analysis results of the descriptive statistics, it can be stated that the time management and personal growth initiative levels of the participants are above average. However, when the variables of gender and efficient use of time were compared with time management and personal growth initiative, a significant difference was discovered in favor of female participants. Then, it was found that there is a statistically significant effect on the relationship between time management and the personal growth initiative. It was concluded that university students with a high personal growth initiative try to explore the conditions required by their profession and working environments more than students with low personal growth initiative levels, and that their professional identities are more established. In addition, according to the findings of the research, it can be stated that time management explains 43% of the personal growth initiative feature.

Time management, personal growth, sports, student.

Araştırmanın amacı, spor bilimleri fakültesinde öğrenim görmekte olan bireylerin zaman yönetiminin kişisel gelişim yönelimlerine etkisini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020-2021 eğitim öğretim yılında bir kamu üniversitesinin spor bilimleri fakültesinde öğrenim görmekte olan 103’ü (%48.6) kadın, 109’u (%54.4) erkek katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formu ile Zaman Yönetimi Ölçeği ve Kişisel Gelişim Yönelimi-II Ölçeği kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi amacıyla Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı (r) kullanılmıştır. Zaman yönetimi ve kişisel gelişim değişkenleri arasında doğrusal regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Bununla beraber, betimsel istatistikler ile T-Testinden yararlanılmıştır. Betimsel istatistiklere ait analiz sonuçları dikkate alındığında, katılımcıların zaman yönetimi ve kişisel gelişim yönelimleri düzeyinin ortalamanın üzerinde olduğu ifade edilebilir. Bununla beraber, cinsiyet ile zamanı verimli kullanma değişkenleri zaman yönetimi ve kişisel gelişim yönelimi ile karılaştırıldığında kadın katılımcılar lehine anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Zaman yönetiminin kişisel gelişim yönelimi ile ilişkisinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkinin olduğunu bulunmuştur. Kişisel gelişim yönelimi yüksek olan üniversite öğrencilerinin, kişisel gelişim yönelimi düzeyleri düşük olan öğrencilere göre mesleklerinin gerektirdiği koşulları ile çalışma ortamlarını daha çok keşfetme çabası içinde oldukları ve mesleki kimliklerinin daha çok oturduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, araştırma sonucuna göre kişisel gelişim yönelimi özelliğinin %43’ünün zaman yönetimi ile açıklandığı ifade edilebilir.

Zaman yönetimi, kişisel gelişim, spor, öğrenci.