PRESCHOOLERS’ SOCIAL ACCEPTANCE TOWARDS PEERS WITH DISABILITIES: REFLECTIONS FROM AN ACTIVITY-BASED INTERACTION PROGRAM

OKUL ÖNCESİ ÇOCUKLARININ ENGELLİ OLAN AKRANLARINA YÖNELİK SOSYAL KABULLERİ: ETKİNLİKLERE DAYALI BİR ETKİLEŞİM PROGRAMINDAN YANSIMALAR

PRESCHOOLERS’ SOCIAL ACCEPTANCE TOWARDS PEERS WITH DISABILITIES: REFLECTIONS FROM AN ACTIVITY-BASED INTERACTION PROGRAM

 
Author : Tahsin FIRAT    
Type :
Printing Year : 2020
Number : 9
Page : 978-1014
DOI Number: :
Cite : Tahsin FIRAT , (2020). PRESCHOOLERS’ SOCIAL ACCEPTANCE TOWARDS PEERS WITH DISABILITIES: REFLECTIONS FROM AN ACTIVITY-BASED INTERACTION PROGRAM. International Journal of Eurasian Education and Culture, 9, p. 978-1014. Doi: 10.35826/ijoecc.60.
749    814


Summary

Preschoolers’ attitudes toward peers with disabilities are important since the preschool period/years can be considered as the ideal starting point for TD children to be educated together with children with disabilities. The purpose of the present study was to determine the increase of preschoolers’ social acceptance towards children with disabilities through an activity-based interaction program. The study was carried out with the participation of 24 children with typically development continuing their education at a preschool in a city in Turkey, as well as 3 teachers. Children were aged 60–72 months, with an average age of 5.8. 54% of the children were female (n=13) and 46% were male (n=11). The participating children were implemented a seven-week social interaction program within the scope of the inclusion approach. The data were collected through semi-structured interview questions applied to the children and teachers before and after the implementation. The content analysis technique was used for data analysis and a descriptive statistics procedure was employed. Results of the study showed the positive impact of the activity-based interaction program on the social acceptance levels of typically developing children towards their peers with disabilities. Before the study implementation, a majority of the participants considered peers with disabilities as individuals who should be pitied and felt sorry for. The opinions collected after the implementation illustrated that a majority of the children participants considered children with disabilities as individuals to be helped, communicated with, and empathized for. The results of the study also revealed that the activity-based interaction program had various benefits for the children with disabilities. The results are discussed in terms of research literature and practice.



Keywords

Social acceptance, children with disabilities, typically developing children, preschoolers



Abstract

Okul öncesi çocuklarının engelli olan akranlarına yönelik tutumları önemlidir. Çünkü okul öncesi dönemi/ yılları normal gelişim gösteren çocukların engelli olan çocuklarla birlikte eğitim görmeleri için ideal bir başlangıç noktası olarak düşünülebilir. Bu araştırmanın amacı, etkinliklere dayalı bir etkileşim programı ile normal gelişim gösteren okul öncesi çocuklarının engelli olan akranlarına yönelik sosyal kabullerinin artışını belirlemektir. Araştırma, Türkiye’nin bir şehrindeki anaokulunda öğrenim gören 24 normal gelişim gösteren çocuk ve 3 öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çocuklar (60-72 aylık) 5.8 yaşında ve çocukların %54’ü kız (n=13) ve %46’sı erkektir (n=11). Çalışmada katılımcılara kaynaştırma yaklaşımı doğrultusunda yedi haftalık bir sosyal etkileşim programı uygulanmıştır. Araştırmanın verileri, çocuklarla ve öğretmenlerle uygulama öncesinde ve sonunda yapılan yarı-yapılandırılmış görüşme formuyla elde edilmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmış ve betimsel istatistikler yapılmıştır. Araştırma sonuçları etkinliklere dayalı etkileşim programının, normal gelişim gösteren çocukların engelli olan akranlarına yönelik sosyal kabul düzeyinin artmasında olumlu bir etkisinin olduğunu ortaya çıkarmıştır. Uygulama öncesinde katılımcıların çoğunluğu engelli olan akranlarını acınacak ve üzüntü duyulacak kişiler olarak görmüştür. Oysaki, uygulama sonrasındaki görüşlere bakıldığında ise, normal gelişim gösteren çocukların büyük bir çoğunluğu engelli olan çocukları yardım edilecek, iletişim kurulacak ve empati duyulacak kişiler olarak görmüştür. Ayrıca uygulanan programın engelli olan çocuklara da çeşitli faydalarının olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar alanyazın ve uygulamalar açısından tartışılmıştır.



Keywords

Sosyal kabul, engelli olan çocuklar, normal gelişim gösteren çocuklar, okul öncesi çocukları