Eğitim ve öğretim kavramlarına ilişkin farkın, uygulayıcılar (öğretmenler) tarafından nasıl algılandığının ve günümüz eğitim-öğretim uygulamalarının öğretmen öğrenci ve topluma yansımalarının belirlenmesini amaçlayan bu araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenemoloji) desenine göre yapılandırılmıştır. Çalışma grubunun oluşturulmasında amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesinin kullanıldığı araştırmanın çalışma grubu, 2022-2023 eğitim öğretim yılında Tokat ili kamu okullarında görev yapan 14 öğretmenden (ilk ve ortaokul) oluşmaktadır. Araştırma verileri, görüşme yoluyla, araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış eğitim-öğretim algısı görüşme formu aracılığıyla elde edilmiş, verilerinin çözümlenmesinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretim; yeri, zamanı ve koşulları belli olan, önceden belirlenen kazanımlara yönelik, müfredat ve ezber bilginin aktarımı, eğitim ise öğretimi de kapsayan, bireyi her yönden geliştiren ve hayata hazırlayan niteliktedir. Öğretmenlerin inandıkları eğitimi uygulamalarındaki engellerin başta izlenen eğitim politikalarıyla ilişki sınav odaklı ve öğretim öncelikli yapı olduğu görülmüştür. Yoğun müfredat, gereksiz bilgi yığını ve hayattan kopuk içeriklerle beraber velilerin öğretime yönelik beklentileri ve sosyoekonomik sıkıntıları engeller olarak gözlenmiştir. Var olan eğitim-öğretim uygulamalarının gelecekte bağımlı, tüketici, sorun çözemeyen, sorgulamayan, tektip, bireysel, mutsuz ve asosyal bir nesil yaratacağı görüşleri öne çıkmıştır. Bu bağlamda ders yoğunluğunun azaltılması ve müfredatın yaşamla bağı kurularak deneyime bağlı öğretim etkinliklerinin düzenlenmesi, yaparak yaşayarak öğretime uygun okul fiziki imkânlarının güçlendirilmesi, okul ve öğrenciler arası eşitsizlikleri azaltacak önlemlerin alınması önerilmektedir.

Eğitim, öğretim, gelecek, toplum